Geschreven 15 juni 2015

Lieve papa,
Vandaag is het 20 maanden dat je niet meer onder ons bent.
Ze zeggen dat het slijt en dat het went.
...

Maar weet je slijten doet het,maar wennen nooit.
Ik mis je iedere dag een stukje meer.
En mijn hartje doet nog steeds zeer.
Maar het leven gaat door,en leven doe ik hoor.
Maar niet meer zoals voorheen.
Maar zet stappen weer voorruit voet voor voet been voor been.
En maak er iedere dag wat van.
Want ik weet zekers dat jij dat zo hebt gewild.
En dat ik niet blijf hangen,en weer van mijn leven geniet.
En me inzet voor het goede doel,dat geeft me steeds weer het juiste gevoel.
Om door te gaan,
Ik doe mijn best lieve papa.
Ooit zien we elkaar weer,en afscheid nemen bestaat niet.
Love you Always.
Monique.